Psychoterapia dziecięca Konin

Jak przygotować dziecko i siebie do pierwszej wizyty

Przygotowanie malucha do pierwszej wizyty u psychologa to znacznie więcej niż tylko zapisanie się na konkretny termin. To przede wszystkim emocjonalne wsparcie – czułe, świadome i pełne zrozumienia. To właśnie ono może zadecydować o tym, jak dziecko będzie postrzegać terapię w przyszłości.

Dlatego tak ważne jest, aby rodzice aktywnie uczestniczyli w tym procesie – nie tylko organizacyjnie, ale przede wszystkim emocjonalnie. Dziecko potrzebuje poczucia bezpieczeństwa, a to buduje się poprzez rozmowę i obecność.

Jak rozmawiać z dzieckiem przed wizytą?

• Mów prosto i zrozumiale – używaj słów, które dziecko zna i rozumie.
• Opowiedz, co się wydarzy – wyjaśnij, jak będzie wyglądać spotkanie, czego może się spodziewać.
• Nie unikaj trudnych tematów – lepiej je oswoić, niż przemilczeć.
• Buduj zaufanie – możesz powiedzieć: „Pani psycholog to taka osoba, która pomaga dzieciom, gdy coś je smuci albo niepokoi.”

Taka rozmowa daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i pokazuje, że nie ma się czego bać.

Oczekiwania rodziców a potrzeby dziecka

To naturalne, że rodzice mają swoje oczekiwania wobec terapii. Czasem liczą na szybkie efekty, innym razem – na konkretne zmiany w zachowaniu. Warto jednak pamiętać, że terapia to proces – bardziej przypomina spacer niż sprint. Czasem z przystankami. Czasem pod górkę. I to jest w porządku.

Co jest najważniejsze?

• Otwartość – dziecko może potrzebować czegoś zupełnie innego, niż nam się wydaje.
• Uważne słuchanie – nie zawsze chodzi o rozwiązania, czasem wystarczy zrozumienie.
• Elastyczność – gotowość do zmiany perspektywy i dostosowania się do potrzeb dziecka.
• Obecność – bycie przy dziecku, bez oceniania i naciskania.

Taka postawa daje dziecku prawdziwe wsparcie i przestrzeń do rozwoju.

Jak rozmawiać z dzieckiem o psychoterapii

Rozmowa o psychoterapii nie musi być trudna. Wystarczy szczerość, spokój i empatia. Powiedz dziecku, że psychoterapia pomaga w sytuacjach, które są trudne. I że nie musi przez to przechodzić sam. To naprawdę ważne.

Możesz użyć prostego porównania:

„Tak jak idziemy do lekarza, gdy boli nas brzuch, tak idziemy do psychologa, gdy coś boli w środku – w sercu albo w głowie.”

Taka metafora pomaga zrozumieć sens terapii i zdejmuje z niej niepotrzebny ciężar. Pamiętaj:

• Nie przedstawiaj wizyty jako kary.
• Nie mów o niej jako o konsekwencji złego zachowania.
• Przedstaw ją jako szansę – na ulgę, na lepsze samopoczucie, na zrozumienie siebie.

Przebieg pierwszego spotkania z psychoterapeutą dziecięcym

Podczas pierwszej wizyty u psychologa dziecięcego najważniejsze jest stworzenie atmosfery spokoju i zaufania. Spotkanie zazwyczaj rozpoczyna się od wspólnej rozmowy – z udziałem rodzica i dziecka. To moment, w którym terapeuta stara się lepiej zrozumieć sytuację młodego pacjenta.

W trakcie spotkania:

• Dziecko może opowiedzieć, co je martwi.
• Rodzic dzieli się swoimi obserwacjami.
• Psychoterapeuta słucha uważnie – nie ocenia, nie krytykuje, zadaje pytania, które pomagają zajrzeć głębiej.

Na tej podstawie powstaje wstępny plan terapii, dopasowany do:

• wiek dziecka,
• jego temperament,
• indywidualne potrzeby emocjonalne i rozwojowe.

To pierwszy krok w stronę lepszego samopoczucia. I warto go zrobić – razem.

Depresja dziecięca i zaburzenia nastroju

Brak chęci do zabawy, przewlekły smutek, drażliwość — to mogą być objawy depresji u dzieci. Choć często mylona z chwilowym spadkiem nastroju, depresja dziecięca to poważne zaburzenie, które wpływa na:

• codzienne funkcjonowanie,
• relacje z innymi,
• poczucie własnej wartości.

Psychoterapeuci wspierają dzieci w:

• rozpoznawaniu i nazywaniu emocji,
• odbudowywaniu poczucia własnej wartości,
• nawiązywaniu relacji z otoczeniem.

Kluczowa jest współpraca z rodziną i szkołą, aby stworzyć spójne, wspierające środowisko, w którym dziecko poczuje się bezpiecznie i będzie mogło się rozwijać.

Spektrum autyzmu i trudności w rozwoju społecznym

Dzieci w spektrum autyzmu często postrzegają świat w unikalny sposób. Choć ta odmienność jest naturalna, może utrudniać:

• nawiązywanie relacji,
• rozumienie emocji innych osób,
• interpretowanie sygnałów niewerbalnych.

Psychoterapia pomaga dzieciom w spektrum autyzmu poprzez:

• naukę rozpoznawania emocji,
• rozwijanie umiejętności społecznych,
• ćwiczenie reagowania w sytuacjach społecznych.

Terapia musi być indywidualnie dopasowana — zarówno do potrzeb, jak i tempa rozwoju dziecka. Często stosowane są podejścia behawioralne, takie jak:

• terapia ABA (Applied Behavior Analysis),
• treningi umiejętności społecznych,
• programy wspierające komunikację.

Nowoczesne technologie — jak terapia online czy aplikacje wspierające rozwój emocjonalny — coraz częściej stają się narzędziem w pracy specjalistów. Jednak jedno pozostaje niezmienne: każde dziecko zasługuje na wsparcie dopasowane do jego wyjątkowych potrzeb, możliwości i świata, w którym żyje.